ေလးဆယ့္ရွစ္ရြာကေလးဟာ ထိုင္းနိုင္ငံ (တာ့) ခရိုင္အတြင္းက မဲေဆာ့ ၿမိဳ႔နယ္နဲ႔ ၄၈ ကီလိုမီတာ ကြာေဝးပါတယ္။ ဖုတ္ဖတ္ ၿမိဳ႔နယ္ရဲ႔ ျမဴနီစပါယ္ဧရိယာအတြင္းမွာ တည္ရွိပါတယ္။ (တာ့) ခ႐ို္င္ဆိုတာက ထိုင္းႏုိင္ငံရဲ႕ အေနာက္ပုိင္းက ခ႐ိုင္တခုပါ။ ဗမာျပည္ ျမ၀တီၿမိဳ႕နယ္နဲ႔ နယ္နိမိတ္ခ်င္းထိစပ္ေနပါတယ္။ တာ့ ခ႐ိုင္နယ္နိမိတ္ တနံတလ်ားဟာ ကရင္ျပည္နယ္နဲ႔ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ ထိစပ္ေနပါတယ္။ ဗမာျပည္ နယ္စပ္မ်ဥ္းဟာ ႐ြာကေလးနဲ႔ ၆ မိုင္ေပ်ာ့ေပ်ာ့သာ ေ၀းပါတယ္။ မဲေဆာက္ၿမိဳကေန ႐ြာကေလးဆီကို လာခဲ့မယ္ဆိုရင္ သင့္ ညာဘက္ျခမ္းက စိမ္းညိဳလဲ့လဲ့ေျပးေနတဲ့ ေတာင္တန္းဟာ ဗမာျပည္နယ္နိမိတ္လို႔ သိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပားျပား၀ပ္ေနတဲ့ ေျပာင္းစိုက္ခင္းေတြ၊ ေတာေတြေတာင္ေတြကုိ ေခါင္းတုံးရိတ္ထားသလို ျဖစ္ေနတဲ့ ေတာင္ယာေတြနဲ႔ ကုန္းျမင့္ကေလးေတြကေတာ့ ထိုင္းႏုိင္ငံလို႔သိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
႐ြာကေလးရဲ႕တည္ေနပံုက ေတာေတာင္ေတြအနားသတ္ထားတဲ့ ေတာင္ေျခ႐ြာကေလးပါ။ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ကေန ထြက္ခြါလာခဲ့ရင္ တေျဖးေျဖးျမင့္တက္လာတဲ့ ကုန္းျမင့္ပုိင္းရဲ႕ အနားစြန္းမွာ ႐ြာကေလးရွိပါတယ္။ ႐ြာကေလးဟာ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ထက္ ေပ ၂၂၀၀ ေက်ာ္အျမင့္မွာ ရွိေနပါတယ္။ ၁၉၉၀ ၀န္းက်င္က အပူခ်ိန္ ၂၅ ဒိဂရီကေန ၃၀ ဒိဂရီ ဖာရင္ဟုိက္ ေက်ာ္႐ံုသာရွိခဲ့ၿပီး အနည္းငယ္ေအးတဲ့ အရပ္လို႔ ဆိုရပါ့မယ္။ အခု အခ်ိန္မွာေတာ့ ၃၅ ဒီဂရီကေန ၄၅ ဒီဂရီစင္တီဂရိတ္ ေလာက္အထိ ရွိလာၿပီျဖစ္လို႔ အပူပိုလာတယ္လို႔ ေျပာရမယ္ျဖစ္ပါတယ္။
မဲေဆာက္ကေန ႐ြာကေလးဆီအထိ လာရာလမ္းတေလ်ာက္မွာ ေခါင္းတံုး ေျပာင္ေနတဲ့ ေတာင္ကုန္းေတာင္တန္းေတြကို ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
စက္မႈကုန္ၾကမ္းသီးႏွံျဖစ္တဲ့ ေျပာင္းခင္းေတြက အရင့္အရင္က ရွိေနခဲ့တဲ့ သစ္ေတာေတြရဲ႕ ေနရာကို အစားထိုးယူလိုက္ၾကၿပီျဖစ္လို႔ ရာသီဥတုက တေျဖးေျဖး ပုိမို ပူလာတဲ့သေဘာပါ။ ႐ြာကေလးတည္ရွိရာၿမိဳနယ္ရဲ႕ အဓိက စိုက္ပ်ဳိးေရးထြက္ကုန္က ေျပာင္းျဖစ္ပါတယ္။ ႐ြာကေလးရဲ႕ အဓိက ထြက္ကုန္ကေတာ့ ေျပာင္းႏွင့္ အာလူးျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုရပါလိမ့္မယ္။ ဒီႏွစ္ပုိင္းမွာေတာ့ မဲေဆာက္ႏွင့္ ဖုတ္ဖတ္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းမွာ စက္မႈကုန္ၾကမ္းသီးႏွံျဖစ္တဲ့ ၾကံကို အထူးတိုးခ်ဲ႕စိုက္ပ်ဳိးလာၾကေပမယ့္ ႐ြာကေလးရဲ႕ ၾကံစိုက္ဧကကေတာ့ ဧက ၂၀၀ ၀န္းက်င္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။
မဲေဆာက္ၿမိဳ႔နယ္၊ ဖုတ္ဖတ္ၿမိဳ႕နယ္နဲ႔ အုန္းဖန္ၿမိဳ႔နယ္အထိ ဆက္သြယ္ေပးထားတဲ့ အေ၀းေျပးလမ္းမေပၚမွာ ေမးတင္ထားတဲ့ ႐ြာကေလးပါ။ ဒီလမ္းကို ၆ လမ္းသြားအျဖစ္ တိုးခ်ဲ႕ျပဳျပင္ေနတာ အခုဆိုရင္ မဲေဆာက္ကေန ၃၂ ကီလို မီတာအကြာအေ၀းအထိ ၿပီးစီးေနၿပီျဖစ္တယ္။ အုန္းဖန္ၿမိဳ႕နယ္ဆိုတာက အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ ဒုတိယအလွဆံုးျဖစ္တဲ့ “ထီးေလာ္ဆူး” ေရတံခြန္ တည္ရွိတဲ့ ၿမိဳ႕နယ္ျဖစ္ပါတယ္။
ဖုတ္ဖတ္ၿမိဳ႕နယ္နဲ႔ အုန္းဖန္ၿမိဳ႕နယ္ၾကားမွာ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္အထက္ ေပေပါင္း ၃၇၀၀ ေက်ာ္ျမင့္တဲ့ ေတာင္တန္းႀကီးက ကန္႔လန္႔ကာတားထားပါတယ္။ ႐ြာကေလးက အဲဒီေတာင္တန္းေပၚက ထြက္လာတဲ့ ေနျခည္ကိုေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္း ေတာင္ေခါင္းတံုး ေျပာင္းစိုက္ခင္းေတြေပၚမွာ ထိုင္ေနသူတေယာက္ႏွင့္ တူပါတယ္။ ႐ြာကေလးမွာ ကိုယ္ပုိင္ တဖက္ဆည္ ေရကန္ရွိပါတယ္။ ႐ြာကေလးရဲ႕ အထက္နားက်က် ကီလိုမီတာ မွတ္တိုင္ ၅၀ ရဲ႕ ညာဘက္ျခမ္းမွာ ေတာင္ၾကား ၂ ခုကို ပိတ္ၿပီးတည္ထားတဲ့ တဖက္ဆည္ေရကန္ပါ။ ႐ြာကေလးရဲ႕ ေရလိုအပ္မႈအရင္းအျမစ္ကုိ ထိန္းေပးထားတဲ့ ဆည္ကေလးေပါ့။ ဒီဆည္ကို တည္ခဲ့သူကေတာ့ ဒီေလးဆယ့္ရွစ္႐ြာကေလးကို စည္ပင္ဖြံ႕ထြားေအာင္ ျပဳစုခဲ့တဲ့ ႐ြာေခါင္းေဆာင္ သူႀကီး “၀ဏၰ - ဆြန္ခ်ဳိင္း” ပါ။ သူဟာ တခ်ိန္က ဒီေဒသကို ေျခကုတ္ယူၿပီး ထို္င္းအစိုးရကို ေတာ္လွန္ခဲ့တဲ့ လက္နက္ကိုင္အင္အားစုေတြကို ႏွိမ္ႏွင္းခဲ့တဲ့ ထိုင္းအစိုးရရဲ႕ ျပန္တမ္းမ၀င္ေသာ စစ္ဥိးစီးတဦးလို႔ ဆိုရမွာျဖစ္ပါတယ္။ သူနဲ႔ သူ႔တပ္ဖြဲ႔၀င္ ရဲေဘာ္ေတြဟာ ဗမာျပည္ - ရွမ္းျပည္နယ္ဇာတိသားေတြပါ။ သူတို႔ဘာေၾကာင့္ ထိုင္းႏုိင္ငံကိုေရာက္လာတယ္ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ဳိးေၾကာင့္ ဒိ႐ြာေလးမွာ အေျခခ်ျဖစ္လာတယ္ဆိုတာကို ေနာက္ေတာ့ မိတ္ဆက္ေပးပါဦးမယ္။ ………
႐ြာကေလးရဲ႕တည္ေနပံုက ေတာေတာင္ေတြအနားသတ္ထားတဲ့ ေတာင္ေျခ႐ြာကေလးပါ။ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ကေန ထြက္ခြါလာခဲ့ရင္ တေျဖးေျဖးျမင့္တက္လာတဲ့ ကုန္းျမင့္ပုိင္းရဲ႕ အနားစြန္းမွာ ႐ြာကေလးရွိပါတယ္။ ႐ြာကေလးဟာ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ထက္ ေပ ၂၂၀၀ ေက်ာ္အျမင့္မွာ ရွိေနပါတယ္။ ၁၉၉၀ ၀န္းက်င္က အပူခ်ိန္ ၂၅ ဒိဂရီကေန ၃၀ ဒိဂရီ ဖာရင္ဟုိက္ ေက်ာ္႐ံုသာရွိခဲ့ၿပီး အနည္းငယ္ေအးတဲ့ အရပ္လို႔ ဆိုရပါ့မယ္။ အခု အခ်ိန္မွာေတာ့ ၃၅ ဒီဂရီကေန ၄၅ ဒီဂရီစင္တီဂရိတ္ ေလာက္အထိ ရွိလာၿပီျဖစ္လို႔ အပူပိုလာတယ္လို႔ ေျပာရမယ္ျဖစ္ပါတယ္။
မဲေဆာက္ကေန ႐ြာကေလးဆီအထိ လာရာလမ္းတေလ်ာက္မွာ ေခါင္းတံုး ေျပာင္ေနတဲ့ ေတာင္ကုန္းေတာင္တန္းေတြကို ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
စက္မႈကုန္ၾကမ္းသီးႏွံျဖစ္တဲ့ ေျပာင္းခင္းေတြက အရင့္အရင္က ရွိေနခဲ့တဲ့ သစ္ေတာေတြရဲ႕ ေနရာကို အစားထိုးယူလိုက္ၾကၿပီျဖစ္လို႔ ရာသီဥတုက တေျဖးေျဖး ပုိမို ပူလာတဲ့သေဘာပါ။ ႐ြာကေလးတည္ရွိရာၿမိဳနယ္ရဲ႕ အဓိက စိုက္ပ်ဳိးေရးထြက္ကုန္က ေျပာင္းျဖစ္ပါတယ္။ ႐ြာကေလးရဲ႕ အဓိက ထြက္ကုန္ကေတာ့ ေျပာင္းႏွင့္ အာလူးျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုရပါလိမ့္မယ္။ ဒီႏွစ္ပုိင္းမွာေတာ့ မဲေဆာက္ႏွင့္ ဖုတ္ဖတ္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းမွာ စက္မႈကုန္ၾကမ္းသီးႏွံျဖစ္တဲ့ ၾကံကို အထူးတိုးခ်ဲ႕စိုက္ပ်ဳိးလာၾကေပမယ့္ ႐ြာကေလးရဲ႕ ၾကံစိုက္ဧကကေတာ့ ဧက ၂၀၀ ၀န္းက်င္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။
မဲေဆာက္ၿမိဳ႔နယ္၊ ဖုတ္ဖတ္ၿမိဳ႕နယ္နဲ႔ အုန္းဖန္ၿမိဳ႔နယ္အထိ ဆက္သြယ္ေပးထားတဲ့ အေ၀းေျပးလမ္းမေပၚမွာ ေမးတင္ထားတဲ့ ႐ြာကေလးပါ။ ဒီလမ္းကို ၆ လမ္းသြားအျဖစ္ တိုးခ်ဲ႕ျပဳျပင္ေနတာ အခုဆိုရင္ မဲေဆာက္ကေန ၃၂ ကီလို မီတာအကြာအေ၀းအထိ ၿပီးစီးေနၿပီျဖစ္တယ္။ အုန္းဖန္ၿမိဳ႕နယ္ဆိုတာက အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ ဒုတိယအလွဆံုးျဖစ္တဲ့ “ထီးေလာ္ဆူး” ေရတံခြန္ တည္ရွိတဲ့ ၿမိဳ႕နယ္ျဖစ္ပါတယ္။
ဖုတ္ဖတ္ၿမိဳ႕နယ္နဲ႔ အုန္းဖန္ၿမိဳ႕နယ္ၾကားမွာ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္အထက္ ေပေပါင္း ၃၇၀၀ ေက်ာ္ျမင့္တဲ့ ေတာင္တန္းႀကီးက ကန္႔လန္႔ကာတားထားပါတယ္။ ႐ြာကေလးက အဲဒီေတာင္တန္းေပၚက ထြက္လာတဲ့ ေနျခည္ကိုေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္း ေတာင္ေခါင္းတံုး ေျပာင္းစိုက္ခင္းေတြေပၚမွာ ထိုင္ေနသူတေယာက္ႏွင့္ တူပါတယ္။ ႐ြာကေလးမွာ ကိုယ္ပုိင္ တဖက္ဆည္ ေရကန္ရွိပါတယ္။ ႐ြာကေလးရဲ႕ အထက္နားက်က် ကီလိုမီတာ မွတ္တိုင္ ၅၀ ရဲ႕ ညာဘက္ျခမ္းမွာ ေတာင္ၾကား ၂ ခုကို ပိတ္ၿပီးတည္ထားတဲ့ တဖက္ဆည္ေရကန္ပါ။ ႐ြာကေလးရဲ႕ ေရလိုအပ္မႈအရင္းအျမစ္ကုိ ထိန္းေပးထားတဲ့ ဆည္ကေလးေပါ့။ ဒီဆည္ကို တည္ခဲ့သူကေတာ့ ဒီေလးဆယ့္ရွစ္႐ြာကေလးကို စည္ပင္ဖြံ႕ထြားေအာင္ ျပဳစုခဲ့တဲ့ ႐ြာေခါင္းေဆာင္ သူႀကီး “၀ဏၰ - ဆြန္ခ်ဳိင္း” ပါ။ သူဟာ တခ်ိန္က ဒီေဒသကို ေျခကုတ္ယူၿပီး ထို္င္းအစိုးရကို ေတာ္လွန္ခဲ့တဲ့ လက္နက္ကိုင္အင္အားစုေတြကို ႏွိမ္ႏွင္းခဲ့တဲ့ ထိုင္းအစိုးရရဲ႕ ျပန္တမ္းမ၀င္ေသာ စစ္ဥိးစီးတဦးလို႔ ဆိုရမွာျဖစ္ပါတယ္။ သူနဲ႔ သူ႔တပ္ဖြဲ႔၀င္ ရဲေဘာ္ေတြဟာ ဗမာျပည္ - ရွမ္းျပည္နယ္ဇာတိသားေတြပါ။ သူတို႔ဘာေၾကာင့္ ထိုင္းႏုိင္ငံကိုေရာက္လာတယ္ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ဳိးေၾကာင့္ ဒိ႐ြာေလးမွာ အေျခခ်ျဖစ္လာတယ္ဆိုတာကို ေနာက္ေတာ့ မိတ္ဆက္ေပးပါဦးမယ္။ ………
No comments:
Post a Comment