ဖုထစ္ရြတ္တြ၊ ငွက္လင္းတသို႔
ပ်ဥ္းမငုတ္တို ၊ သက္က်ားအိုသည္
ကုန္းမိုထက္တြင္ ၊ တစ္ပင္တည္း ။
ခြဆံုအေကြး ၊ သစ္ေခါင္ေဆြးလည္း
အေဖးတက္္လာ ၊ အိုင္းအမာသို႔
က်ယ္စြာဟက္ပက္ ၊ ၿခ အိမ္ပ်က္္။
ကုန္းမို႔ကမ္းပါး ၊ ေၿမပပ္ၾကားတြင္
စစ္သားခေမာက္ ၊ပိန္ေၿခာက္ေၿခာက္လည္း
စစ္ေရာက္စခန္း ၊ လက္ၿပညြန္း ။
ထိုပင္ငုတ္တို ၊ ပ်ဥ္းမအိုသည္
စစ္ကိုလည္းၾကံဳ ၊ၿခအံုလည္းၿဖစ္
ဓားထစ္လည္းခံ ၊ ေနလၽွံ လည္းတိုက္
ေလၿပင္းခိုက္လ်က္ ၊ မငိုက္ဦးေခါင္း
ေႏြသစ္ေလာင္းေသာ္
ရြက္ေဟာင္းညွာေၾကြ ၊ ရြတ္သစ္ေဝ၍
ေလၿပည္ထဲတြင္ ၊ ငယ္ရုပ္ဆင္သည္
အသင္ေယာကၤ်ား ေကာင္းတကား ။
တာရာမဂၢဇင္း ( ၁၉၄၉ )
No comments:
Post a Comment